Σκουλήκια (ελμινθικά)

Τα σκουλήκια είναι παρασιτικά σκουλήκια που ζουν στο σώμα των ανθρώπων και των ζώων. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν επειδή, όπως πολλές άλλες ασθένειες και καταστάσεις, καμουφλάρονται. Τα συμπτώματα μιας προσβολής από ελμινθία κυμαίνονται από ήπια αδιαθεσία έως λιποθυμία με σοβαρή δηλητηρίαση. Θα σας πούμε πού μπορείτε να βρείτε σκουλήκια και πώς να τα ξεφορτωθείτε.

Τι είναι αυτό

Τα σκουλήκια θεωρούνται τα πιο κοινά παράσιτα στον άνθρωπο. Σήμερα η επιστήμη γνωρίζει περίπου 300 ασθένειες σκουληκιών. Οι πιο συχνές είναι οι ασθένειες των εντερικών σκουληκιών - εντεροβίαση και ασκαρίαση, η οποία επηρεάζει περισσότερους από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Το μέγεθος των σκουληκιών που ζουν στο σώμα ποικίλλει από μερικά χιλιοστά έως αρκετά μέτρα. Για παράδειγμα, το μήκος των σκουληκιών που προκαλούν εντεροβίαση δεν υπερβαίνει το 1 cm, ορισμένοι σκώληκες (για παράδειγμα, ο φαρδύς ταινίας) φτάνουν τα 12-15 μέτρα.

Αιτίες της ελμινθίασης

Η ελμινθίαση είναι μια ασθένεια στην οποία εμφανίζεται μόλυνση με σκουλήκια. Σκουλήκια εισβάλλουν στο ανθρώπινο σώμα και μένουν εκεί. Αυτά τα παράσιτα δεν ζουν μόνο στα έντερα, αλλά και σε άλλα όργανα και ιστούς.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κάθε τέταρτο άτομο στη γη μολύνεται από σκουλήκια. Ταυτόχρονα, οι ειδικοί του ΠΟΥ σημειώνουν ότι ο πραγματικός αριθμός των προσβεβλημένων ατόμων είναι τουλάχιστον 50%. Αυτό επηρεάζει κυρίως χώρες με κακή κουλτούρα υγιεινής (αυτές είναι μερικές χώρες της Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας). Σε άλλες χώρες, περισσότερα από 1, 5 εκατομμύρια περιστατικά μολύνσεων με ελμινθιά καταγράφονται ετησίως. Τα περισσότερα από αυτά είναι παιδιά.

Πώς μπορείτε να μολυνθείτε από σκουλήκια;

Υπάρχουν 4 τρόποι μόλυνσης:

1. Μέσα από το έδαφος. Τέτοιες ασθένειες ονομάζονται γεωελμινθίαση. Τα άπλυτα φρούτα μπορούν να φιλοξενήσουν δεκάδες χιλιάδες παράσιτα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να πλένετε καλά τα λαχανικά, τα φρούτα και τα χέρια πριν φάτε. Τα κατοικίδια ζώα είναι μια άλλη πηγή παρασίτων του εδάφους.
2. Σε επαφή με μολυσμένο άτομο. Τα παρασιτικά σκουλήκια είναι απίστευτα παραγωγικά. Ο θηλυκός pinworm μπορεί να γεννήσει έως και 5. 000 αυγά στο ανθρώπινο σώμα σε μία μόνο ημέρα. Τα αυγά και οι ενήλικες μπορούν να μεταδοθούν σε άλλα άτομα μέσω κλινοσκεπασμάτων και άλλων ειδών οικιακής χρήσης. Μετά από αυτό, αρκεί για τους μολυσμένους να μην πλένουν τα χέρια τους και τα σκουλήκια θα εισβάλλουν.
3. Όταν τρώτε μολυσμένα τρόφιμα. Τέτοιες ελμινθικές ασθένειες ονομάζονται βιοελμινθίαση. Μπορείτε να κολλήσετε το παράσιτο με ανεπαρκή θερμική επεξεργασία κρέατος, πουλερικών ή ψαριών.
4. Από δάγκωμα εντόμου. Αυτός ο τύπος μετάδοσης είναι σπάνιος. Πολύ μικρά παράσιτα μπορούν συνήθως να μεταδοθούν μέσω τσιμπήματος εντόμων.

Εξετάστε τους παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα μόλυνσης από σκουλήκια σε ενήλικες και παιδιά:

• Αγνοώντας τους κανόνες υγιεινής - εάν δεν πλένετε τα χέρια σας μετά το περπάτημα στο δρόμο, τη χρήση της τουαλέτας ή πριν από το φαγητό.
• Η συνήθεια να δαγκώνουμε νύχια - κάτω από αυτά υπάρχει πολλή βρωμιά με μικρόβια και παράσιτα. Αυτό περιλαμβάνει τη συνήθεια να βάζετε στυλό, μολύβια και άλλα αντικείμενα στο στόμα σας.
• Κακή φροντίδα των ζώων, ειδικά για όσους βγαίνουν έξω.
• Τρώτε άπλυτα λαχανικά και φρούτα.
• Χρησιμοποιήστε νερό από αμφισβητήσιμες πηγές.
• Κακός καθαρισμός των χώρων διαβίωσης.
• Πάθος για ζωοτροφές που δεν έχουν υποστεί σωστή επεξεργασία από μαγειρική άποψη.

Ποιος κινδυνεύει

Κανείς δεν είναι άνοσος από τη μόλυνση από σκουλήκια. Αρκεί να εγκαταλείψετε την υγιεινή και η προνύμφη των παρασίτων μπορεί να "διαρρεύσει" στο σώμα. Οι ακόλουθες ομάδες ανθρώπων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στην ελμινθίαση:

• Μικρά παιδιά. Τις περισσότερες φορές, ελμινθικές εισβολές εντοπίζονται σε παιδιά. Αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί παραμελεί τους κανόνες υγιεινής. Τα μικρά παιδιά βάζουν πράγματα στο στόμα τους και συχνά σκάβουν στη λάσπη στους δρόμους. Σε ομάδες, τα παιδιά τείνουν να έρχονται σε στενότερη επαφή μεταξύ τους από τους ενήλικες, γεγονός που αυξάνει επίσης την πιθανότητα μόλυνσης.
• Οικογένειες με κατοικίδια. Τα αυγά και οι προνύμφες των παρασίτων που μπήκαν σε χώρους διαβίωσης από το δρόμο με κατοικίδια ζώα μπορούν να βρίσκονται οπουδήποτε. Οι ιδιοκτήτες σκύλων, γατών και άλλων ζώων συχνά αγνοούν το πρόβλημα και μαθαίνουν για την παρουσία σκουληκιών για διαφορετικό λόγο όταν επικοινωνούν με έναν κτηνίατρο.
• Καλοφαγάς. Οι λάτρεις της εξωτικής κουζίνας όπως το σούσι, το ωμό κρέας ή τα ψάρια κινδυνεύουν επίσης.
• Ταξιδιώτης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα που ταξιδεύουν σε χώρες με κακή υγιεινή.
• Καλοκαιρινοί κάτοικοι, εργαζόμενοι σε αγροκτήματα. Άνθρωποι που εργάζονται σε λαχανόκηπους, οπωρώνες ή απλώς ζουν στη χώρα.
• Άτομα που συναντούν ωμό ψάρι ή κρέας στη δουλειά. Για παράδειγμα, πωλητές ή μάγειρες - κατά την επεξεργασία, την κοπή και την προετοιμασία φαγητού.

Μύθος 1: Δεν υπάρχουν παράσιτα στα θαλάσσια ψάρια.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι τα σκουλήκια βρίσκονται μόνο στα ψάρια του ποταμού και ότι δεν βρίσκονται στη θάλασσα λόγω του αλμυρού νερού. Στην πραγματικότητα, τα θαλάσσια ψάρια προσβάλλονται κυρίως από παράσιτα που είναι αβλαβή για τον άνθρωπο. Από αυτή την άποψη, τα ωμά ψάρια ποταμού είναι πιο επικίνδυνα από τα ωμά θαλασσινά ψάρια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα θαλασσινά ψάρια είναι απολύτως ασφαλή: συνιστάται πάντα η επεξεργασία οποιουδήποτε ψαριού - τηγανίζουμε καλά, βράζουμε ή παγώνουμε για 3 ημέρες.

Ταξινόμηση της ελμινθίασης

Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις παρασιτικών σκουληκιών. Σύμφωνα με τον εντοπισμό, τα σκουλήκια είναι:

• Έντερο - ζουν στο λεπτό ή στο παχύ έντερο. Αυτά περιλαμβάνουν ασκάρι, χέλια, σκουλήκια, μοσχαρίσιες ταινίες και άλλα.
• Πνεύμονες - ζουν στους ιστούς του βρογχοπνευμονικού συστήματος. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για πνευμονική έκπληξη.
• Ιστοί - παρασιτώνουν σε διάφορους ιστούς του σώματος. Τα σκουλήκια ιστών περιλαμβάνουν σχιστοσώματα, τριχινέλλα και τοξόκαρ.
• Παράσιτα του ήπατος και της χοληδόχου κύστης. Είναι το συκώτι, η γιγαντιαία ηπατική βδέλλα και η κλωνόρα (κινεζική βδέλλα).

Ανάλογα με τον παθογόνο παράγοντα, υπάρχουν 4 κατηγορίες ασθενειών ελμινθών:

• Νηματόδια - προκαλούνται από σκουλήκια. Αυτές είναι η ασκαρίαση, η εντεροβίαση, η τριχίνωση, η τριχοκεφαλία, η τοξοκαρίωση, η αγκυλοστομίαση και άλλες.
• Cestodoses - τα παθογόνα είναι οι ταινίες. Τέτοιες παθολογίες περιλαμβάνουν υμενοληπίαση, τενίαση, τενιαρινχίαση, διφυλοβοθρίαση και κυστέρκωση.
• Οι δυστομυάσες είναι ασθένειες που προκαλούνται από πλακώδεις σκώληκες. Αυτές είναι η απονευρωσίτιδα, η οπιστορχίαση, η δικροκελίωση.
• Πρωτόζωα - Τα παθογόνα είναι πρωτόζωα όπως λάμπλια, τοξόπλασμα ή αμοιβάδα.

Είναι περισσότεροι από 70 τύποι παρασιτικών σκουληκιών. Οι πιο συχνές είναι οι ακόλουθες ελμινθικές ασθένειες (βλ. Πίνακα).

Ελμινθικές επιδρομές

ασθένεια	Το παθογόνο και οι ιδιότητές του	Μέθοδος μεταφοράς
Ασκαρίαση	Ονομάζεται Ascaris. Αυτά είναι σκουλήκια που ζουν στα έντερα. Μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι 30-40 εκατοστά, οι σκουλήκια τρέφονται με σχεδόν όλα τα θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα. Κατά τη διάρκεια ζωτικής δραστηριότητας, τα σκουλήκια τραυματίζουν τα τοιχώματα του εντέρου και τα διαπερνούν ακόμη	Συνήθως, τα αυγά Ascaris μεταδίδονται μέσω κοπράνων-από του στόματος. Παραμένουν στο έδαφος και στην επιφάνεια λαχανικών, φρούτων, βοτάνων και μούρων για μεγάλο χρονικό διάστημα
Εντεροβίαση	Αναπτύσσεται όταν οι σκώληκες εισέρχονται στο σώμα. Αυτά είναι μικρά στρογγυλά σκουλήκια, μεγέθους 0, 5 έως 1 cm. Ο κύριος κίνδυνος με την εντεροβίαση είναι τα τοξικά απόβλητα από σκουλήκια	Επικοινωνία με μολυσμένο άτομο. Τα αυγά των καρκινοειδών παραμένουν σε διάφορες επιφάνειες για κάποιο χρονικό διάστημα.
Giardiasis	Προκαλείται από μικροσκοπικά παράσιτα - λάμπλια. Τα παθογόνα παράγουν τοξικές ουσίες και τραυματίζουν τους ιστούς	Το Giardia μεταδίδεται από το στόμα και μέσω μολυσμένων τροφών και νερού
Οπιστορχίαση	Τα παθογόνα είναι μικρά σκουλήκια μεγέθους έως 2 εκατοστά που παρασιτούν συχνότερα στο ήπαρ και τους χοληφόρους πόρους. Με την οπισορθίαση, συμβαίνει δηλητηρίαση με τοξικές ουσίες και μηχανική βλάβη ιστού	Τα παθογόνα της οπισθορχίας μεταδίδονται μέσω ωμών ψαριών
Εχινοκοκκίαση	Προκαλείται από εχινόκοκκους - ταινίες που δεν ξεπερνούν τα 5 εκ. Οι εχινόκοκκοι παρασιτούν σε διάφορους ιστούς, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς και του εγκεφάλου. Τα παθογόνα προκαλούν σοβαρή δυσλειτουργία των οργάνων και των συστημάτων του σώματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να προκαλέσουν κακοήθη διαδικασία όγκου.	Απλώνονται με βρώμικα χέρια και μολυσμένα τρόφιμα. Οι φορείς του Echinococcus μπορεί επίσης να είναι σκύλοι και τρωκτικά.
Διφυλοβοθρίαση	Παθογόνο - μεγάλοι ταινίες που φτάνουν τα 10-15 μέτρα. Οι ταινίες ζουν στο λεπτό έντερο και προκαλούν σοβαρές βλάβες στο σώμα του ξενιστή. Τα σκουλήκια παράγουν τοξικές ουσίες και επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργία του πεπτικού σωλήνα	Μετάδοση μέσω της κατανάλωσης ωμού ψαριού
Τριχοκεφαλία	Ονομάζεται από whipworm, ένα στρογγυλό σκουλήκι που μοιάζει με τρίχα. Η Βλασόγλαβα μπορεί να φτάσει τα 5-6 μέτρα. Τα σκουλήκια ζουν στα έντερα και εισβάλλουν στον υποβλεννογόνο. Προκαλεί δηλητηρίαση, φλεγμονή και οξεία αναιμία	Η εισβολή συμβαίνει κατάποση των αυγών του παρασίτου

Η προσβολή από σκουλήκια χωρίζεται επίσης σε στάδια:

• Οξεία ελμινθίαση - εμφανίζεται 2-4 εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα των σκουληκιών παρατηρούνται από 1 εβδομάδα έως αρκετούς μήνες. Εάν δεν κάνετε θεραπεία, η ασθένεια γίνεται χρόνια.
• Χρόνια ελμινθίαση - οι εκδηλώσεις εξαρτώνται από τον τύπο του παρασίτου. Εάν, για παράδειγμα, πρόκειται για παράσιτα με αναπαραγωγή προνυμφών, ακολουθούν παρατεταμένες αλλεργικές αντιδράσεις. Άλλες χρόνιες ασθένειες των σκουληκιών μπορεί να είναι ασυμπτωματικές ή να συνοδεύονται από πόνο, δυσφορία, κόπωση και άλλα συμπτώματα.

Επιπλοκές της ελμινθίασης

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ελμινθίαση οδηγεί σε σοβαρές, μερικές φορές απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές:

• Αναιμία - αναιμία, ανεπαρκής αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοσφαιρίνη στο αίμα. Αυτή η κατάσταση οφείλεται στο γεγονός ότι τα σκουλήκια καταναλώνουν μερικά από τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική αιμοποιητική λειτουργία.
• Καταστροφή ιστών και οργάνων. Τα σκουλήκια ζουν όχι μόνο στον αυλό της γαστρεντερικής οδού, αλλά και στο πάχος των ιστών, για παράδειγμα, στο ήπαρ, στους πνεύμονες, στους μύες. Ιδίως οι ιστοί επηρεάζονται από τα σκουλήκια κατά τη μετανάστευση, όταν μεταναστεύουν από ένα τμήμα (ή όργανο) σε άλλο - αναπτύσσονται έλκη και συνεχείς εστίες φλεγμονής. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κίνδυνος εμφάνισης λοιμώξεων και κακοήθων όγκων αυξάνεται.
• Διαταραχές του νευρικού συστήματος. Αυτό οφείλεται στα τοξικά απόβλητα από σκουλήκια που δηλητηριάζουν το σώμα. Ο νευρικός ιστός είναι πιο ευαίσθητος στις τοξίνες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ευερεθιστότητα, πονοκεφάλους, αϋπνία και άλλα σημάδια βλάβης του νευρικού συστήματος.
• Αλλεργική αντίδραση. Οι τοξίνες που εκκρίνονται από τα σκουλήκια μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως αλλεργιογόνα. Η ανθρώπινη ανοσία μπορεί να ανταποκριθεί ανεπαρκώς σε αυτές τις ουσίες. Αυτό οδηγεί στην εμφάνιση τυπικών συμπτωμάτων αλλεργίας - εξανθήματα, ερυθρότητα του δέρματος, κνησμό και μερικές φορές ναυτία και έμετο.

Η παρουσία σκουληκιών στο σώμα οδηγεί επίσης στην έλλειψη των ακόλουθων μετάλλων:

• Ψευδάργυρος. Με ανεπάρκεια ψευδαργύρου, η ανοσία μειώνεται, ένα άτομο κρυώνει συχνά και πάσχει από άλλες μολυσματικές ασθένειες. Η πιθανότητα ανάπτυξης προστατίτιδας και υπογονιμότητας αυξάνεται επειδή αυτό το ιχνοστοιχείο είναι εξαιρετικά σημαντικό για την αναπαραγωγική υγεία.
• Σελήνιο. Μειώνει την ανοσία και αυξάνει επίσης τον κίνδυνο κακοήθων όγκων.
• Ιώδιο. Η έλλειψη ιωδίου στα παιδιά οδηγεί σε διαταραχές ανάπτυξης και ανάπτυξης (σωματικές και ψυχικές). Σε ενήλικες, το έργο του θυρεοειδούς αδένα επιδεινώνεται, οι μεταβολικές διαδικασίες επιβραδύνονται.
• Μαγγάνιο. Εάν υπάρχει έλλειψη μαγγανίου, τα οστά γίνονται εύθραυστα. Ένα άτομο χάνει βάρος γρήγορα, συχνά μαστίζεται από σπασμούς και δερματίτιδα.
• Χρώμιο. Μια ανεπάρκεια σε αυτό το στοιχείο οδηγεί σε καθυστερήσεις στην ανάπτυξη και μειωμένο μεταβολισμό των υδατανθράκων.

Σκουλήκια και ασυλία

Συχνά, τα σκουλήκια συνοδεύονται από άλλα παράσιτα - τοξόπλασμα και χλαμύδια. Αυτό οφείλεται στην καταστολή της ασυλίας. Ένα υγιές σώμα μπορεί να αντέξει τους εισβολείς, αλλά με την ελμινθίαση, η προστασία αποδυναμώνεται. Η τοξοπλάσμωση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο του εμβρύου.

Συμπτώματα ελμινθίασης

Τα σημάδια των σκουληκιών είναι διαφορετικά τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:

• Ο κνησμός στον πρωκτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα εντερικών σκουληκιών.
• Τρίξιμο των δοντιών σε ένα όνειρο - συμβαίνει λόγω των τοξινών που απελευθερώνονται από τα σκουλήκια.
• τρέξιμο στον ύπνο και το πρωί.
• ναυτία όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας το πρωί.
• Ξεφλούδισμα του δέρματος των χεριών και των ποδιών.
• αλλεργικά εξανθήματα?
• έντονο αίσθημα πείνας μέχρι λιποθυμίας.
• Οίδημα (συχνά αλλεργικό).
• φαγούρα στο δέρμα;
• χρόνια κόπωση;
• Πονοκέφαλος και ζάλη
• ψυχικές διαταραχές χωρίς γνωστή αιτία (στρες, νευρώσεις, κατάθλιψη).
• Φούσκωμα;
• Συμπτώματα της νόσου του εντέρου.
• Αλλαγή στο σωματικό βάρος (τόσο υπέρβαρο όσο και αδυναμία).
• η ταυτόχρονη πορεία πολλών ασθενειών (ή η διαδοχή μιας νόσου στην άλλη) ·
• Σπασμός ή έλξη πόνου στην κοιλιά.
• Αναιμία;
• Καθυστέρηση της σωματικής και πνευματικής ανάπτυξης στα παιδιά.
• παιδική υπερκινητικότητα ή λήθαργος ·
• διευρυμένοι λεμφαδένες (συχνά στο οξύ στάδιο της ελμινθίασης).

Πότε να δείτε έναν γιατρό

Ένας θεραπευτής ή ειδικός μολυσματικών ασθενειών ασχολείται με τη θεραπεία παρασιτικών ασθενειών. Εάν εμφανιστεί ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Λόγω ενός μάλλον εξελιγμένου συστήματος κάλυψης σκουληκιών, θα πρέπει να εξηγήσετε τα συμπτώματα στον γιατρό όσο το δυνατόν ακριβέστερα και επίσης να μιλήσετε για τον τρόπο ζωής σας: τι φαγητό προτιμάτε, αν έχετε ταξιδέψει πρόσφατα και πού, υπάρχουν κατοικίδια κ. λπ.

Διάγνωση της νόσου

Εάν ο γιατρός υποψιάζεται εισβολή ελμινθών, δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Οι ακόλουθες διαγνωστικές διαδικασίες χρησιμοποιούνται για αυτό:

• Εξέταση κοπράνων. Δίνεται δείγμα κοπράνων στο εργαστήριο. Μπορούν να περιέχουν αυγά ή προνύμφες παρασίτων που ζουν στα έντερα.
• Ξύσιμο για εντεροβίαση. Μια μπατονέτα αφαιρείται από τον πρωκτό με μια μπατονέτα. Με αυτήν την ανάλυση, μπορούν να εντοπιστούν οι σκώληκες. Το ξύσιμο πρέπει να γίνεται νωρίς το πρωί πριν πάτε στο μπάνιο.
• Μια εξέταση αίματος για αντισώματα. Αυτό είναι ένα αρκετά κατατοπιστικό τεστ που θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε πολλά παράσιτα. Ωστόσο, ακόμη και με θετικό αποτέλεσμα, δεν υπάρχει εκατό τοις εκατό εγγύηση ότι τα παράσιτα εξακολουθούν να βρίσκονται στο σώμα του ασθενούς, επειδή τα αντισώματα διατηρούνται ακόμη και μετά την αποβολή τους.
• Οργανική διάγνωση. Η χρήση ακτινογραφίας, μαγνητικής τομογραφίας και αξονικής τομογραφίας με τη χρήση παραγόντων αντίθεσης. Αυτές οι διαγνωστικές μέθοδοι καθιστούν δυνατή την αναγνώριση τόσο μεγάλων σκουληκιών όσο και ορισμένων παθολογικών αλλαγών στους ιστούς που προκαλούνται από ελμινθική εισβολή.

Κατά κανόνα, ο γιατρός συνταγογραφεί διάφορες μελέτες για να αυξήσει την αξιοπιστία των δεδομένων που λαμβάνονται. Μερικές φορές ένας ασθενής χρειάζεται να ελεγχθεί πολλές φορές για να κάνει μια ακριβή διάγνωση.

Σπουδαίος!Κατά την επιβεβαίωση της ελμινθίασης, είναι απαραίτητο να ενημερώσετε σχετικά άλλα στενά μέλη της οικογένειας. Συνιστάται εξέταση και για αυτούς. Εάν το τεστ είναι θετικό, είναι σημαντικό να υποβληθούν σε θεραπεία όλα τα μολυσμένα μέλη της οικογένειας. Διαφορετικά, τα αυγά του παρασίτου θα επιστρέψουν στο σώμα του ατόμου που έχει αναρρώσει και όλα θα πρέπει να επαναληφθούν από την αρχή.

Θεραπεία των ελμινθών σε παιδιά και ενήλικες

Παρά την αφθονία των αντιπαρασιτικών φαρμάκων στα φαρμακεία, δεν μπορείτε να τα πάρετε μόνοι σας. Ο γιατρός συνταγογραφεί ολοκληρωμένη θεραπεία, προσπαθώντας όχι μόνο να αφαιρέσει τα παράσιτα, αλλά και να απαλλαγεί από τις συνέπειες της ζωτικής τους δραστηριότητας.

Κατά κανόνα, εκτός από τα ανθελμινθικά, ο ασθενής συνταγογραφεί βιταμίνες και άλλα φάρμακα που εξαλείφουν τα συμπτώματα της νόσου. Ο γιατρός επιλέγει φάρμακα για κάθε ασθενή ξεχωριστά, καθώς τα συμπτώματα κάθε ασθενούς είναι διαφορετικά.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ελμινθίασης

Με ελμινθικές εισβολές, οι ασθενείς συνταγογραφούνται ένα σύμπλεγμα από τα ακόλουθα φάρμακα:

• Ανθελμινθικά φάρμακα. Πρόκειται για ανθελμινθικά φάρμακα που είτε αφαιρούν είτε σκοτώνουν σκουλήκια. Αυτοί οι στόχοι επιτυγχάνονται διαταράσσοντας το μεταβολισμό των παρασίτων ή παραλύοντας τους μυς τους. Στην τελευταία περίπτωση, χάνουν την ικανότητά τους να παραμένουν στο έντερο και αποβάλλονται.
• Αντιισταμινικά. Εάν ο ασθενής είναι αλλεργικός στα παράσιτα, οι γιατροί θα συνταγογραφήσουν αντιαλλεργικά φάρμακα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι όταν τα σκουλήκια σκοτώνονται μαζικά, απελευθερώνεται μεγάλος αριθμός αλλεργιογόνων, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ισχυρή αλλεργική αντίδραση. Τα αντιισταμινικά εμποδίζουν την παραγωγή ισταμίνης, του κύριου μεσολαβητή μιας αλλεργικής αντίδρασης.
• Εντερορροφητικά. Αυτά είναι φάρμακα που μπορούν να δεσμεύσουν ουσίες στο γαστρεντερικό σωλήνα. Στη θεραπεία των σκουληκιών, τα εντεροπροσροφητικά χρησιμοποιούνται για τη δέσμευση και την απομάκρυνση των τοξινών που αποβάλλονται από τα σκουλήκια.
• Βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία. Τις περισσότερες φορές, συνταγογραφούνται βιταμίνες Β (φολικό οξύ και Β12) και συμπληρώματα σιδήρου. Αυτό είναι απαραίτητο για τη θεραπεία της αναιμίας.
• Ηπατοπροστατευτικά. Αυτά είναι φάρμακα που προστατεύουν το συκώτι από τοξικές ουσίες. Αυτά περιλαμβάνουν παρασκευάσματα βασισμένα σε απαραίτητα φωσφολιπίδια ή φυτικά υλικά (γαϊδουράγκαθο, αγκινάρα, γλυκόριζα, βαλσαμόχορτο και άλλα φυτά).
• Προβιοτικά και πρεβιοτικά. Συνιστάται για την αποκατάσταση της εντερικής μικροχλωρίδας. Τα προβιοτικά είναι ζωντανές καλλιέργειες ευεργετικών βακτηρίων. Τα πρεβιοτικά είναι δύσπεπτα συστατικά τροφίμων (όπως οι φυτικές ίνες) που ζυμώνονται μόνο από την εντερική χλωρίδα.

χειρουργική επέμβαση

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκεί να πιείτε ένα σύμπλεγμα φαρμάκων. Ωστόσο, μερικές φορές οι γιατροί εξακολουθούν να αναγκάζονται να καταφύγουν σε χειρουργική επέμβαση. Για παράδειγμα, μια μεγάλη συσσώρευση σκουληκιών μπορεί να προκαλέσει απόφραξη στα έντερα. Αυτή είναι μια επείγουσα κατάσταση που απαιτεί χειρουργική επέμβαση.

Στον χοληδόχο πόρο, μπορούν να συσσωρευτούν σκουλήκια, στο φόντο του οποίου μπορεί να αναπτυχθεί αποφρακτικός ίκτερος και ακόμη και ηπατικό απόστημα. Η ίδια κατάσταση μπορεί να συμβεί στο πάγκρεας και να οδηγήσει σε οξεία παγκρεατίτιδα. Όταν τα σκουλήκια εισέρχονται στο προσάρτημα, αναπτύσσεται σκωληκοειδίτιδα. Όλες αυτές οι καταστάσεις απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συχνά όταν τα όργανα έχουν υποστεί βλάβη από τους εχινόκοκκους. Αυτά τα παράσιτα συσσωρεύονται και σχηματίζουν εχινοκοκκικά βύσματα στο ήπαρ, τους πνεύμονες, τα οστά, τα νεφρά, ακόμη και στον εγκέφαλο. Ο κίνδυνος ενός τέτοιου βύσματος είναι ότι μπορεί να φουσκώσει και να σκάσει.

Λαϊκές θεραπείες για σκουλήκια

Οι λαϊκές θεραπείες για τα σκουλήκια δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο τα ανθελμινθικά. Αυτή είναι απλώς μια βοηθητική μέθοδος - η κύρια θεραπεία συνταγογραφείται από γιατρό.

Οι λαϊκές θεραπείες είναι σπόροι κολοκύθας που περιέχουν κουκουρβιτίνη, μια ουσία που έχει αντιελμινθική δράση.

Μύθος 2: Τα κλύσματα σκόρδου απαλλάσσονται από τα σκουλήκια

Τα σκουλήκια δεν αγαπούν πραγματικά το σκόρδο επειδή περιέχει φυτοκτόνα - αντιβακτηριακές και αντιπαρασιτικές ουσίες. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να κάνετε κλύσματα σκόρδου για ελμινθίαση. Υπάρχουν πολύ λίγα σκουλήκια στο παχύ έντερο όπου εγχέονται τα περιεχόμενα του κλύσματος. Τα περισσότερα παράσιτα ζουν στο λεπτό έντερο, οπότε αυτή η διαδικασία είναι άχρηστη. Επιπλέον, με ένα τέτοιο κλύσμα, μπορείτε να πάρετε σοβαρό ερεθισμό της βλεννογόνου μεμβράνης.

Πρόληψη και προφυλάξεις

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η πρόγνωση για τη θεραπεία της ελμινθίας είναι ευνοϊκή. Η έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό αποφεύγει μια σειρά επιπλοκών στις οποίες οδηγούν τα σκουλήκια.

Η πρόληψη των σκουληκιών περιορίζεται στη συμμόρφωση με τις ακόλουθες συστάσεις:

• Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό πριν φάτε, μετά την επιστροφή από το δρόμο, όταν χρησιμοποιείτε την τουαλέτα ή μετά από επαφή με ζώα.
• Πλύνετε καλά τα λαχανικά, τα φρούτα και τα βότανα. Είναι καλύτερα να τους ρίξετε βραστό νερό.
• Μην χρησιμοποιείτε προϊόντα περιποίησης και πιάτα άλλων ανθρώπων.
• Εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ).
• Αποφύγετε το άγχος, θα έχει θετική επίδραση στην ανοσία.
• Δείξτε το κατοικίδιο ζώο σας στον κτηνίατρο τακτικά και εμβολιάστε το εγκαίρως.
• Υποβάλλεται σε ολοκληρωμένο έλεγχο υγείας, συμπεριλαμβανομένων εξετάσεων για αυγά σκουληκιών, κάθε χρόνο.
• Μαγειρέψτε ανάλογα κρέας, πουλερικά, ψάρι και αυγά.

Μύθος 3: Τα παράσιτα πεθαίνουν στο κατεψυγμένο κρέας.

Αυτό ισχύει μόνο για ορισμένα σκουλήκια. Για παράδειγμα, ο μοσχαρίσιος σκώληκας πεθαίνει πραγματικά όταν το κρέας είναι κατεψυγμένο (μείον 12 και κάτω). Και, για παράδειγμα, οι προνύμφες Trichinella μπορούν να εξαλειφθούν μόνο μετά από 2-3 ώρες μαγειρέματος.

δίπλωμα

Η κύρια αιτία των εισβολών ελμινθών είναι η κακή υγιεινή. Η βελτίωση της υγιεινής και το σωστό μαγείρεμα τροφών για κατοικίδια θα μειώσει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης ελμινθίασης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα σκουλήκια δεν αποτελούν απειλή για την ανθρώπινη υγεία εάν εντοπιστούν εγκαίρως. Αλλά η έλλειψη θεραπείας εξακολουθεί να οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες - αναιμία, βλάβη στο νευρικό σύστημα και άλλες λοιμώξεις.